به مدت سه دهه، عمده ی فعالیت این شرکت تولید رایانه های شخصی بود. در این بین، محصولاتی از جمله رایانه ی اپل ۲،
با معرفی پخش کننده ی چندرسانه ای اپل موسوم به آی پاد در سال ۲۰۰۱ و نیز ایجاد فروشگاه آیتیونز موزیک در سال ۲۰۰۳، اپل خود را به عنوان یکی از شرکت های برتر تولید کننده ی لوازم الکترونیکی و نیز یکی از فروشنده های برتر محتوای مالتی مدیا به جهان شناساند. همین عوامل باعث شد تا نام کامپیوتر از انتهای نام این شرکت برداشته شود و در سال ۲۰۰۷ نام شرکت به اپل تغییر یابد.
اگر در حال خواندن این مطلب هستید، به احتمال زیاد باید شما را جزء عاشقان یا دست کم علاقه مندان به
استیو جابز و استیو وزنیاک به عنوان مؤسسان اصلی شرکت اپل شناخته می شوند؛ اما نباید در این بین، یکی از دوستان دو استیو داستان به نام
استیو های داستان، یکدیگر را در یکی از کلاب های کامپیوتری ملاقات کردند. در این کلاب ، علاقه مندان به رایانه ها در گاراژی که در
در آن زمان وزنیاک اولین رایانه ی خود را ساخته بود. این رایانه یک کیبورد شبیه به دستگاه تایپ داشت و می شد آن را به تلویزیون متصل کرد. بعدها این کامپیوتر با نام اپل وان تولید شد و در واقع باید آن را نمونه ای اولیه از تمام رایانه های مدرن دانست. اما هدف اصلی وزنیاک این نبود که دنیا را تغییر دهد، بلکه بیشتر علاقه داشت خود را به عنوان فردی به دیگران نشان دهد که قادر است با کمترین منابع، بهترین محصول ممکن را تولید کند.
بر اساس مصاحبه ای که در دسامبر ۱۹۸۴ در مجله ی بایتز از وزنیاک منتشر شده، وی ایده ی انتخاب نام اپل را به استیو جابز نسبت داده است. وزنیاک در این مصاحبه اینگونه گفت: <<جابز گهگاه باغبانی می کرد و محصولات ارگانیک خود را پرورش می داد. من فکر می کنم نام اپل به دلیل همین موضوع به ذهن او خطور کرد یا شاید این بازخورد طبیعت بود. شاید این کلمه ناگهان در یک لحظه به او الهام شده باشد. در هر صورت، پس از نام اپل هر دو تلاش کردیم نام های دیگری را جایگزین کنیم؛ ولی هیچ کدام در نهایت موفق نشدیم نامی بهتر از اپل بیابیم.
وزنیاک تمام کامپیوترها را با دست می ساخت و این در حالی بود که قیمت تعیین شده برای هر رایانه ی اپل وان کمی بیشتر از هزینه ی خرید قطعات آن بود. اگر آن ها موفق به فروش ۵۰ عدد اپل وان می شدند،فقط هزینه های سرمایه گذاری شده شان بازگشت داده می شد. اما استیو جابز آرزوهای بلندپروازانه تری داشت.
محصولی که جابز و وزنیاک آماده کرده بودند، فقط یک برد کامپیوتری بود که بدون پیش نیازهایش، هیچ کاری از آن برنمی آمد.ترل حتی نمی توانست این برد ها را تست کند و بدین منظور باید دو تبدیل کننده خریداری می کرد. از آنجا که این محصول کیبورد یا نمایشگر نداشت، امکان انتقال اطلاعات به آن بدون لوازم مورد نیاز وجود نداشت. حتی اگر یک
در آوریل سال ۱۹۷۷، کامپیوتر اپل ۲ (Apple II) در نمایشگاه رایانه یWest Coast معرفی شد. این محصول در آن زمان رقابتی شانه به شانه با بزرگانی چونCommodore PET داشت. این دستگاه همانند نسل پیشین خود یک ماشین پیشگام بود که از گرافیک رنگی بهره می برد و حافظه ی آن از نوع نواری بود که البته بعدا به فلاپی۵.۲ اینچی ارتقاء یافت.اپل ۲ می توانست تصاویر را در نمایشگری از نوع NTSC و با رزولوشن واقعی ۲۸۰ در ۱۹۲ پیکسل به نمایش درآورد که این مشخصه در آن زمان بسیار شگفت انگیز بود و این وضوح، رزولوشن بالایی محسوب می شد.
یکی از دانشجویان مدرسه ی کسب وکار هاروارد به نام
به مدت سه دهه، عمده ی فعالیت این شرکت تولید رایانه های شخصی بود. در این بین، محصولاتی از جمله رایانه ی اپل ۲،
با معرفی پخش کننده ی چندرسانه ای اپل موسوم به آی پاد در سال ۲۰۰۱ و نیز ایجاد فروشگاه آیتیونز موزیک در سال ۲۰۰۳، اپل خود را به عنوان یکی از شرکت های برتر تولید کننده ی لوازم الکترونیکی و نیز یکی از فروشنده های برتر محتوای مالتی مدیا به جهان شناساند. همین عوامل باعث شد تا نام کامپیوتر از انتهای نام این شرکت برداشته شود و در سال ۲۰۰۷ نام شرکت به اپل تغییر یابد.
اگر در حال خواندن این مطلب هستید، به احتمال زیاد باید شما را جزء عاشقان یا دست کم علاقه مندان به
استیو جابز و استیو وزنیاک به عنوان مؤسسان اصلی شرکت اپل شناخته می شوند؛ اما نباید در این بین، یکی از دوستان دو استیو داستان به نام
استیو های داستان، یکدیگر را در یکی از کلاب های کامپیوتری ملاقات کردند. در این کلاب ، علاقه مندان به رایانه ها در گاراژی که در
در آن زمان وزنیاک اولین رایانه ی خود را ساخته بود. این رایانه یک کیبورد شبیه به دستگاه تایپ داشت و می شد آن را به تلویزیون متصل کرد. بعدها این کامپیوتر با نام اپل وان تولید شد و در واقع باید آن را نمونه ای اولیه از تمام رایانه های مدرن دانست. اما هدف اصلی وزنیاک این نبود که دنیا را تغییر دهد، بلکه بیشتر علاقه داشت خود را به عنوان فردی به دیگران نشان دهد که قادر است با کمترین منابع، بهترین محصول ممکن را تولید کند.
بر اساس مصاحبه ای که در دسامبر ۱۹۸۴ در مجله ی بایتز از وزنیاک منتشر شده، وی ایده ی انتخاب نام اپل را به استیو جابز نسبت داده است. وزنیاک در این مصاحبه اینگونه گفت: <<جابز گهگاه باغبانی می کرد و محصولات ارگانیک خود را پرورش می داد. من فکر می کنم نام اپل به دلیل همین موضوع به ذهن او خطور کرد یا شاید این بازخورد طبیعت بود. شاید این کلمه ناگهان در یک لحظه به او الهام شده باشد. در هر صورت، پس از نام اپل هر دو تلاش کردیم نام های دیگری را جایگزین کنیم؛ ولی هیچ کدام در نهایت موفق نشدیم نامی بهتر از اپل بیابیم.
وزنیاک تمام کامپیوترها را با دست می ساخت و این در حالی بود که قیمت تعیین شده برای هر رایانه ی اپل وان کمی بیشتر از هزینه ی خرید قطعات آن بود. اگر آن ها موفق به فروش ۵۰ عدد اپل وان می شدند،فقط هزینه های سرمایه گذاری شده شان بازگشت داده می شد. اما استیو جابز آرزوهای بلندپروازانه تری داشت.
محصولی که جابز و وزنیاک آماده کرده بودند، فقط یک برد کامپیوتری بود که بدون پیش نیازهایش، هیچ کاری از آن برنمی آمد.ترل حتی نمی توانست این برد ها را تست کند و بدین منظور باید دو تبدیل کننده خریداری می کرد. از آنجا که این محصول کیبورد یا نمایشگر نداشت، امکان انتقال اطلاعات به آن بدون لوازم مورد نیاز وجود نداشت. حتی اگر یک
در آوریل سال ۱۹۷۷، کامپیوتر اپل ۲ (Apple II) در نمایشگاه رایانه یWest Coast معرفی شد. این محصول در آن زمان رقابتی شانه به شانه با بزرگانی چونCommodore PET داشت. این دستگاه همانند نسل پیشین خود یک ماشین پیشگام بود که از گرافیک رنگی بهره می برد و حافظه ی آن از نوع نواری بود که البته بعدا به فلاپی۵.۲ اینچی ارتقاء یافت.اپل ۲ می توانست تصاویر را در نمایشگری از نوع NTSC و با رزولوشن واقعی ۲۸۰ در ۱۹۲ پیکسل به نمایش درآورد که این مشخصه در آن زمان بسیار شگفت انگیز بود و این وضوح، رزولوشن بالایی محسوب می شد.
یکی از دانشجویان مدرسه ی کسب وکار هاروارد به نام
درباره این سایت